นพ.อิทธิพล ตะวันกาญจนโชติ แพทย์ผู้ชำนาญการระบบประสาทและภาวะสมองเสื่อม ได้มอบมุมมองดี ๆ เพื่อให้ผู้ดูแลผู้ป่วยสามารถทำหน้าที่แบบที่ไม่เคร่งเครียดจนเกินไปว่า ผู้ดูแลและสมาชิกในครอบครัวควรทำความเข้าใจว่า การกระทำที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อมเกิดจากการรู้คิดที่ถดถอย ควรระงับอารมณ์โกรธและความหงุดหงิดของตัวเองไม่ให้แสดงออกมาจนไปกระทบจิตใจของผู้ป่วย และสมาชิกในครอบครัวท่านอื่น

“สำหรับผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อม ผู้ดูแลมีความสำคัญที่สุดต่อการฟื้นฟูอาการของผู้ป่วย ผู้ป่วยแต่ละรายก็จะมีอาการที่แตกต่างกันออกไป บางรายอาจมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปในทางที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน เช่น ทะเลาะกับบุคคลในครอบครัว จำสิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ นึกคำพูดไม่ออก ตักข้าวขึ้นมาแล้วโยนทิ้งลงพื้น เป็นต้น การที่ผู้ดูแลแสดงอาการหงุดหงิดหรือโกรธจะยิ่งเพิ่มบรรยากาศที่ไม่ดีให้กับครอบครัว และไม่ได้ช่วยให้อาการของผู้ป่วยดีขึ้น”

สิ่งที่คุณหมออยากให้ผู้ดูแลผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อมทำคือ “อดทน” และ “เข้าใจ” ธรรมชาติของโรคและผู้ป่วยให้มากขึ้น โดยอาจจำลองว่าผู้ป่วยเป็นเด็กที่แม้แต่จะนำดินสอสีมาวาดกำแพง เราก็ยังรู้สึกเอ็นดูและไม่โกรธเคือง เมื่อผู้ป่วยที่เข้าสู่ภาวะสมองเสื่อมระยะท้าย ๆ ก็จะเข้าสู่การรักษาแบบประคับประคอง ซึ่งการดูแลผู้ป่วยระยะนี้ยิ่งใกล้เคียงกับการดูแลทารกระยะแรกเกิด คือ พาอาบน้ำ แต่งตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ป้อนข้าว ผู้ดูแลควรประคับประคองจิตใจของผู้ป่วยให้มีความสุข นอนหลับได้ และทานอาหารที่ดีมีประโยชน์ เพื่อลดอาการหงุดหงิดของผู้ป่วย