วิรสุตา เชื้อรัตนพงษ์ ปรับกลยุทธ์ทางธุรกิจ กลุ่มบริษัทจิ้นเซ่งฮวดอะไหล่ยนต์ สู่การเป็นบริษัทเทรดดิ้งครบวงจร

    “ในอีกมุมหนึ่งของการสานต่อธุรกิจครอบครัวสำหรับผู้บริหารยุคใหม่ มีความท้าทายในเรื่องการสื่อสาร เพราะคนรุ่นก่อนอาจจะสื่อสารน้อย ส่วนคนยุคใหม่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เมื่อมองเห็นความต่างอย่างชัดเจนระหว่างคนต่างรุ่น จึงเป็นความตั้งใจแต่แรกของฝนที่จะปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์กรในเรื่องดังกล่าว ซึ่งความตั้งใจคือทุกฝ่ายจะต้องพูดคุยและสื่อสารกันมากขึ้น เพื่อให้ทุกคนในทุกฝ่ายปรับทิศทางการดำเนินงานให้ไปในทิศทางเดียวกัน”

    จากนั้นความเปลี่ยนแปลงเรื่องการทำงานที่เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คือลักษณะโครงสร้างขององค์กรที่แตกต่าง ด้วยการวางแผนจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของตัวเธอเอง “ตอนเราทำงานองค์กรใหญ่ เพื่อนร่วมงานก็จะมีตำแหน่งใกล้เคียงกัน แต่พอทำธุรกิจที่บ้าน เพื่อนร่วมงานจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา และเจ้านายของเราก็คือคุณพ่อ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมการทำงานที่ต่างกันเลย ซึ่งเมื่อพนักงานคิดว่าเจ้านายคือเจ้าของกิจการ บางครั้งเขาก็อาจจะไม่กล้าแสดงความคิดเห็นบางอย่าง เราจึงพยายามที่จะส่งเสริมให้เกิดการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพระหว่างกัน เพื่อให้ทุกคนเห็นเป้าหมายร่วมกันอย่างชัดเจน และช่วยลดช่องว่างระหว่างคนต่างรุ่นในองค์กรด้วย”

    ‘การเลือกสวมหมวกให้เหมาะสมกับแต่ละสถานการณ์’ คือสิ่งที่คุณฝนนำมาใช้เพื่อกระชับความสัมพันธ์และส่งเสริมการสื่อสารกันระหว่างกลุ่มผู้บริหารและกลุ่มพนักงาน “ฝนพยายามที่จะสวมหมวกของผู้ใต้บังคับบัญชาเพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์และความรู้สึกของทีม ซึ่งเราเข้าใจทุกคน เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาก็เคยมีหัวหน้า ฝนจึงสื่อสารเรื่องนี้กับคุณพ่อให้ท่านเห็นอีกมุมหนึ่งด้วย เพราะท่านทำงานในฐานะผู้บริหารและเจ้าของกิจการมาตลอด”

    ส่วนเรื่องของการเรียนรู้งานในธุรกิจนี้ คุณฝนเลือกที่จะเข้าใจการทำงานแต่ละแผนกด้วยการลงมือทำและเรียนรู้ด้วยตัวเอง “เราไม่เคยมีประสบการณ์ในธุรกิจนี้มาก่อน จึงเข้าไปทำงานอย่างใกล้ชิดกับทุกแผนก เพื่อให้มีโอกาสได้เรียนรู้จากทุกคน รับรู้ เข้าใจ และร่วมกันแก้ปัญหาในแต่ละจุด สร้างความรู้สึกของการเป็นทีมเดียวกัน โดยไม่ได้ออกคำสั่งอย่างเดียว”

    ในที่สุด สิ่งที่เธอตั้งใจทำมาตลอดก็ส่งผลให้เกิดการเปิดใจระหว่างกัน แต่ละแผนกทำงานร่วมกันได้อย่างลื่นไหลมากขึ้น “สิ่งที่ฝนคิดว่ามีการเปลี่ยนแปลงคือพนักงานเปิดใจระหว่างการประชุมมากขึ้น เพราะเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนได้มีโอกาสพูด และเรามีจุดประสงค์ชัดเจนในแต่ละวาระการประชุม เมื่อจบการประชุม ทุกคนรู้ว่าใครต้องทำอะไร มีอะไรที่ต้องแก้ไข ปรับปรุง ซึ่งทั้งหมดนี้ ทำให้เกิดรูปแบบการทำงานที่ชัดเจนมากขึ้นด้วย”

    มาถึงยุคที่มีเทคโนโลยีและปัญญาประดิษฐ์เป็นตัวช่วยสำคัญในการทำงาน คุณฝนยังให้ความสำคัญกับการพัฒนาศักยภาพของมนุษย์เพื่อเน้นการเติบโตอย่างยั่งยืนทางธุรกิจ “องค์กรเราไม่ได้เน้นเทคโนโลยีอย่างเดียวจนลืมซอฟต์สกิล (Soft Skill) ของมนุษย์ เพราะเราเชื่อว่าสิ่งนี้มีคุณค่ามากไม่ต่างจากเทคโนโลยีฐานข้อมูลหรือ AI เลย เราจึงต้องหาจุดสมดุลในการบริหารงานเพื่อนำพาธุรกิจไปข้างหน้าโดยไม่ได้เอนไปทางใดทางหนึ่งค่ะ”